Ik was op internet aan het zoeken naar een goede foto van de groep, toen ik deze foto er tussen zag staan. En eigenlijk is die veel mooier, omdat dat plaatje erg mooi bij de sfeer van het nummer past. Op het plaatje staat Rachel Grimes, en zij is de pianist van Rachel's, maar eigenlijk is het vooral een project rondom ene Jason Noble.
Verder weet ik eigenlijk vrij weinig van de groep, en is het het enige nummer dat ik van ze ken. Maar het is werkelijk een prachtig nummer, vol emotie. Het is instrumentaal, en ik kan moeilijk omschrijven wat het precies zo mooi maakt, maar op een of andere manier raakt het nummer me diep. Het is echt ontzettend sfeervol en kan je helemaal in een andere wereld brengen. De combinatie van de piano en de, ik denk, cello's (ik ben heel slecht in instrumenten herkennen...), en de melodieën die ze ten gehore brengen kloppen gewoon helemaal samen. Het klinkt melancholisch en tegelijkertijd hoopvol. Wauw!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten