Ten tweede: ik ben de hele lijst van mogelijke liedjes om op te stemmen doorgegaan (die helaas zeer beperkt is, één van de haken en ogen), en ik heb daar een voorselectie van gemaakt. Uiteindelijk ben ik uitgekomen op zestig nummers waar ik wel op zou willen stemmen, en het pijnlijke is nu dat ik er daarvan vijfenveertig moet wegstrepen. En waarschijnlijk ben ik zelfs nog nummers vergeten. Deze nummers wil ik hier allemaal stuk voor stuk eventjes kort aanprijzen, in de hoop dat jullie uit interesse wat dingen gaan beluisteren (of, mocht je het al kennen, bedenkt dat je daar eigenlijk ook op wil stemmen) en daarmee wat mooie nummers ontdekken die wat mij betreft in de top 2000 thuishoren. Daarbij is het voor mij een goede manier om er vijftien uit te selecteren. Overigens heb ik deze vijftien puur geselecteerd op basis van hoe goed ik het nummer vind, en nog niet gekeken naar welke genres of artiesten ik in de lijst mis of hoe hoog het vorig jaar stond.
1. 10cc - I'm Not In Love
Plaats vorig jaar: 437
Wat: Dromerig popliedje
Wanneer: 1975
Waarom: Zo te zien stond ie vorig jaar al aardig hoog. 10cc is een band waarbij de singles allemaal weer een andere insteek zijn, en stuk voor stuk inventief. Ook op het ene album dat ik van ze ken, staan erg leuke, inventieve popliedjes. Deze vind ik het allermooist. Hoewel de tekst weinig bijzonders is, wordt er een prachtige sfeer neergezet door de dromerige synths en 'ooooo's, in combinatie met de mooie melodieën. En dan dat prachtige tussenstukje waarbij een vrouw fluistert: "be quiet... big boys don't cry...". Ik had het trouwens net over de dromerige synths, maar ik geloof dat het volledig met stemmen is gemaakt, wat ook wel te horen is. Dat is net zo'n inventief extraatje van 10cc.
2. The 5th Dimension - Aquarius / Let the Sunshine In
Plaats vorig jaar: 1095
Wat: Feelgood-musical-soul
Wanneer: 1969
Waarom: Omdat ik er altijd zo vrolijk van word! Je hoort dat het voor een musical (Hair) geschreven is, en hoewel ik daar normaal niet heel veel mee heb, is dit zo opgewekt dat het wél werkt. Het bestaat uit twee gedeeltes, en het eerste gedeelten heeft nog iets mysterieus over zich heen, maar allebei de delen hebben een ultiem meezingrefrein die de hele dag in je hoofd blijven hangen. Leeeeeeet the sunshine iiiiin!
3. Adam and the Ants - Stand and Deliver
Plaats vorig jaar: -
Wat: Overdreven, fout, maar toch leuk!
Wanneer: 1981
Waarom: Omdat er ook lekker foute muziek in de top 2000 moet staan... oh wacht eigenlijk staat er veel te veel foute muziek in de top 2000. Dit nummer is daarbij ook nog eens zo lekker overdreven dat ik hem ontzettend leuk vind, en zit muzikaal ook nog eens sterk in elkaar, dáárom moet deze er wél in. Lekker roffelende drums, lekker overdreven zang, een tekst over een "dandy highwayman", en het is ook nog eens een echte meezinger.
4. The Beach Boys - Good Vibrations
Plaats vorig jaar: 105
Wat: Het perfecte popliedje?
Wanneer: 1966
Waarom: Dit nummer zit zó goed in elkaar! Het heeft alles, prachtige melodieën, prachtige zang, en het nummer is tot in de puntjes perfect uitgewerkt, want Brian Wilson was nou eenmaal nogal een perfectionist. Hoe het overgaat in allerlei verschillende delen, hoe de verschillende lagen instrumentatie en verschillende lagen zang perfect over elkaar heen vallen, en hoe dat alles toch weet samen te vallen in een simpel maar erg mooi (liefdes)popliedje. Ik zeg echter vaak dat van ik weinig geef om perfectie, maar het me helemaal om sfeer en emotie gaan, maar als dat dan ook nog te horen is, dan kan ik niet anders concluderen dan dat het misschien wel één van de allerbeste nummers ooit is, en dat de plaats van vorig jaar eigenlijk nog wat te laag is.
5. The Beatles - For No One
Plaats vorig jaar: 875
Wat: Het perfecte popliedje, deel twee
Wanneer: 1966
Waarom: 1966 was blijkbaar een goed jaar voor de popmuziek, twee popjuweeltjes zagen het licht. De Beatles en de Beach Boys zagen elkaar dan ook als een soort concurrenten in de goede zin van het woord. Brian Wilson hoorde het album Rubber Soul van de Beatles, raakte daardoor geïnspireerd, was onder de indruk, o.a. van de eenheid die het vormde, en wilde daaroverheen met zijn volgende album, dat Pet Sounds werd, nog steeds een klassieker. The Beatles hoorden dat album, waren onder de indruk en wilden daar dan weer overheen, en dat werd Revolver, waar dit nummer op staat. Een kort sober liedje, met een prachtige tekst, en Paul zingt het zo mooi dat het me altijd weet te raken. Onbegrijpelijk dat het hoogstgenoteerde Beatles-nummer altijd Hey Jude is, het nummer waarbij de outro (wat alleen bestaat uit laaaaaalalalalalalaaaaaa, etc.) langer is dan de rest van het nummer, terwijl For No One slechts op 875 staat (en ook andere pareltjes van The Beatles stukken lager staan.
6. Black Sabbath - Paranoid
Plaats vorig jaar: 114
Wat: Proto-metal met verstaanbare Ozzy
Wanneer: 1970
Waarom: Velen noemen dit het allereerste metal-nummer, maar zelf ben ik het daar niet mee eens. Ik vind het gewoon rock, weliswaar met een hoop energie en kracht in zich. Ook geef ik zeker toe dat het invloed heeft gehad op de latere metal, maar dit zou ik echt nog geen metal noemen. Wel een geweldig nummer, en jawel, gezongen door de enige echte Ozzy Osbourne. Geweldige riff die je meteen bij je lurven grijpt, Ozzy die geweldig zijn teksten reclameert, en het nummer wordt heerlijk vooruitgestuwd door de instrumentatie. En aangezien er zo goed als geen metal te nomineren is (en datzelfde geldt voor nog wel wat meer genres, wat ik echt belachelijk vind), dan maar Paranoid!
7. Blue Öyster Cult - (Don't Fear) The Reaper
Plaats vorig jaar: 996
Wat: Proto-shoegaze? In ieder geval een mooi dromerig rockliedje
Wanneer: 1976
Waarom: Al is het alleen maar omdat dit een voorbode lijkt van de shoegaze van zo'n 15 jaar later. Misschien is dat wat overdreven, maar dat dromerige van de hele shoegaze-beweging hoor ik er zeker in, vooral door de dromerige zang, maar ook gewoon de algehele sfeer. Maar vooral een nummer om keihard te draaien en lekker mee te blèren. En het nummer is geweldig gebruikt in de serie Six Feet Under, kippenvelmoment (waar die serie sowieso vol mee zit).
8. Bruce Springsteen - I'm on Fire
Plaats vorig jaar: 458
Wat: Kort maar krachtig
Wanneer: 1984
Waarom: Springsteen heeft een hoop pareltjes gemaakt, maar een hoop staan niet in de nominatielijst, dus dan kom ik bij deze hit uit (ook een pareltje). Springsteen weet altijd van alles prachtig te omschrijven in zijn liedjes, en zelfs als ie gewoon zin in seks heeft, zoals in dit nummer, weet hij dat in een prachtige tekst om te zetten, en ook heel mooi en krachtig, overtuigend te zingen. Het mag dan wel een kort liedje van slechts tweeënhalve minuut zijn, het is wel ontzettend mooi.
9. The Buoys - Give Up Your Guns
Plaats vorig jaar: 694
Wat: Grotendeels outro
Wanneer: 1972
Waarom: Een twohitwonder die in Nederland eigenlijk vooral nog bekend staat om dit nummer. In principe een niet al te opvallend nummer, maar sterk gezongen, mooie melodieën, sfeervol, dus dat klinkt al goed. En dan krijg je ook nog eens zo'n geweldig outro die wel het halve nummer lang lijkt te duren. Ik gaf eerder in dit bericht af op een lange outro maar dat bestond slechts uit gelalalala, en dit outro is werkelijk prachtig. Give up your guns and face the laaaaaa-aaaaaa-aaaaaaaaaaaw! En dan breien de muzikanten er met z'n allen een erg mooi instrumentaal einde aan.
10. The Byrds - Turn! Turn! Turn! (To Everything Is a Season)
Plaats vorig jaar: 1285
Wat: Jengelgitaarpop met samenzang
Wanneer: 1965
Waarom: Eigenlijk is Mr. Tambourine Man de klassieker van The Byrds, een cover van Bob Dylan, maar ik vind deze veel mooier, een nummer met een deels bewerkte Bijbeltekst. Zo'n fijn jengelgitaartje dat The Byrds kenmerkt (en waar R.E.M. later goed naar luisterde), sterke samenzang, en een fijn melodieus liedje, kan niet misgaan.
11. Cat Stevens - Father and Son
Plaats vorig jaar: 211
Wat: Emotionele ballad
Wanneer: 1970
Waarom: Cat Stevens heeft best wat mooie liedjes geschreven, en dit is de mooiste, een soort dialoog tussen vader en zoon, met een hoop emotie. Dat Cat het ook nog met een ietwat rauwe stem zingt, maakt dat plaatje compleet, en dan wat mooi begeleidend gitaarspel, en meer heb je niet nodig. Helaas is dit later gecoverd door Boyzone en is er een mierzoete ballad van gemaakt, maar dit origineel weet me nog altijd te ontroeren.
12. Chris Isaak - Blue Hotel
Plaats vorig jaar: 1309
Wat: Up-tempo western-ballad
Wanneer: 1986
Waarom: Ja, vage omschrijving, maar ik vind het door het gitaartje ietwat een western-sfeertje hebben, en hoewel het best up-tempo is, geeft het me ook het gevoel dat het een ballad is, wellicht door de dramatische maar prachtige zang. Chris Isaak is echt een geweldige zanger, en ik ken eigenlijk nog veel te weinig. Er zijn echter twee nummers waar je op kon stemmen, en voor elke artiest heb ik voor een nummer gekozen, maar bij Chris Isaak kon ik gewoon echt niet kiezen, ik vind ze allebei ongeveer even mooi.
13. Chris Isaak - Wicked Game
Plaats vorig jaar: 995
Wat: Prachtig gezongen ballad
Wanneer: 1989
Waarom: Nu dus nog een keer Chris Isaak, en wat heeft hij toch een ontzettend mooi stemgeluid. Dit is een wat rustiger nummer, waar zijn stem echt ontzettend goed tot recht komt. Het refrein heeft wel een heel simpele tekst: I wanna fall in love with you. Maar Chris zingt het zo mooi dat hij er mee weg komt. En ik weet nog steeds niet welke van de twee ik mooier vind...
14. The Clash - London Calling
Plaats vorig jaar: 781
Wat:`Energieke rock met een rauw randje
Wanneer: 1979
Waarom: The Clash begon als echte punkband, maar heeft zich na een paar jaar al ontzettend ontwikkeld en op hun befaamde dubbelalbum uit 1979 gebruiken ze allerlei genres, maar blijft het nog steeds onmiskenbaar The Clash, wellicht door die rauwe geweldige stem van Joe Strummer. De andere nummers vond ik niet direct geweldig, maar deze is vanaf dag één al een torenhoge favoriet. Als ik alleen ben, wil ik de tekst nog wel eens meeschreeuwen: phoney Beatlemania is bitten to dust! Dit nummer heeft zoveel energie dat je er gewoon energie van krijgt door het te luisteren. Geweldig!
15. Cockney Rebel - Sebastian
Plaats vorig jaar: 172
Wat: Bombastballad
Wanneer: 1973
Waarom: Zeven minuten lang, veel violen, deze twee gegevens zouden een hoop mensen al afschrikken. Ja, het is bombastisch, dramatisch, overdreven. Maar wel ontzettend goed. De vervormde zang van Steve Harley, de opbouw naar de climaxen, prachtig! Het is een beetje vergelijkbaar met de Top 2000-klassieker Worn Down Piano, maar ik vind deze een stuk mooier.
16. Crowded House - Don't Dream It's Over
Plaats vorig jaar: 757
Wat: En weer een perfect popliedje
Wanneer: 1986
Waarom: Niet alleen Paul McCartney kon het, ook Neil Finn schreef prachtige simpele popliedjes, zowel bij Split Enz als bij zijn eigen band Crowded House (en nog wat solodingen, en met z'n broer Tim), maar hij heeft er veel minder erkenning voor gekregen. Dit is daar een perfect voorbeeld van, en oh wat zingt Neil het ook mooi. Schrijf maar eens zo'n simpel maar zo'n mooi liedje... weinigen doen dat hem na, en het is één van de weinige nummers die "stukgedraaid" zijn bij de radio, maar bij mij nog steeds niet stuk kan. Zulke melodieën zijn overwoestbaar. En ook instrumentaal zit het prima in elkaar, die fijne intro als die bas erin komt bijvoorbeeld is erg fijn.
17. The Cure - Lullaby
Plaats vorig jaar: -
Wat: Het tegenovergestelde van de titel
Wanneer: 1989
Waarom: Een slaapliedje? Nou, niet dus! Zanger Robert Smith fluistert in dit nummer op griezelige wijze over de "spiderman" die je komt opeten. Het is het enige nummer dat je kan kiezen van het meesterwerk Disintegration, helaas, maar elk nummer van dat album is zo geweldig dat er gelukkig nog eentje te kiezen is. Geweldige instrumentatie, ontzettend aanstekelijk, en tegelijkertijd ontzettend sfeervol, en zelfs een beetje eng sfeertje.
Plaats vorig jaar: 724
Wat: Jazz, maar geen moeilijkdoenerij, en zelfs aanstekelijk
Wanneer: 1959
Waarom: Jazz is van die moeilijke muziek? Dit nummer bewijst het tegendeel, en wellicht dat het daarom zo goed als het enige jazz-nummer is waarop je kan stemmen (waarom die bijna algehele uitsluiting van bepaalde genres?! Op hip-hop kan je al helemaal niet stemmen...). Juist daarom zouden we het er natuurlijk hoog in moeten stemmen. Uitermate herkenbaar door het aanstekelijke deuntje waarmee het begint en eindigt, en het vrolijke pianodeuntje dat de basis vormt voor het nummer. Verder nog wat leuk getoeter, en zelfs een heuse drumsolo, die niet eens zo vervelend is. Een uniek nummer, omdat het in 5/4 maat is (al heb ik zelf nauwelijks een idee wat dat inhoudt, ik heb het slechts gelezen). Eigenlijk een beetje een excuusjazznummer, maar wel ontzettend leuk.
Plaats vorig jaar: 185
Wat: Space-pop, letterlijk
Wanneer: 1969
Waarom: Eén van Bowie's vroegste singles en zijn eerste hit. Meteen een voltreffer. Een nummer dat gaat over een astronout, en zijn gesprek met iemand van aarde, en aan het eind van het nummer gaat het mis. De sfeer van de ruimtereis heeft Bowie goed in zijn nummer weten te vangen. De tekst, de zang, het hele totaalplaatje, het weet bij mij altijd kippenvel op te wekken. Wat mij betreft heeft ie dit nummer nooit meer weten te overtreffen, hoewel ie nog vele mooie dingen heeft gedaan in zijn lange carrière.
Plaats vorig jaar: -
Wat: Feelgood-pop
Wanneer: 1961
Waarom: Hoewel mijn absolute favoriete vaak wat neerslachtig zijn, hou ik ook ontzettend van vrolijke muziek, waar je automatisch blij van wordt. Dit is er zo één. Heel simpel nummer, maar misschien wel de aanstekelijkste van alle zestig. I wa-wa-wa-wa-wonder! Del Shannon is een uitstekende zanger, en Runaway een bijzonder leuk liedje. Zulke liedjes moeten ook in de lijst staan!
Plaats vorig jaar: 1106
Wat: Feelgood-pop, deel twee
Wanneer: 1982
Waarom: En nog meer vrolijke muziek. Een beetje hetzelfde verhaal als bij het nummer hiervoor. Dit zit echter nog net wat beter in elkaar (let eens op die banjo die soms langskomt!). Wel weer lekker up-tempo, en aanstekelijk. Er valt een hoop te horen in de instrumentatie, en dat geeft het nog net wat extra's. Maar ik word al vrolijk als ik de intro hoor.
Plaats vorig jaar: -
Wat: Sensuele disco
Wanneer: 1976
Waarom: Diana Ross heeft met de Supremes en solo vooral een hoop leuke deuntjes voortgebracht die op zich niet heel voorstellen, maar wel stuk voor stuk raak waren. Dit nummer is echter andere koek. Een nummer van acht minuten lang, waarop ze zich als zangeres van haar allerbeste kant laat zien. Haar stem klinkt ontzettend sensueel en sexy, en de instrumentatie van dit nummer is geweldig. Dit is wat mij betreft dé klassieker van Ross. Het is opwindend! Die versnelling in het nummer is trouwens geweldig!
Plaats vorig jaar: 297
Wat: Ode aan Vincent van Gogh
Wanneer: 1971
Waarom: Al is het alleen maar om duidelijk te maken dat Don McLean meer heeft gemaakt dan dat eeuwige "byeee byeee miss American pieeee". Dit is een mooi sober popliedje, met een mooie tekst over Vincent van Gogh. Zijn bekendste schilderij is de Sterrennacht, in het Engels Starry Night, vandaar dat ie dat zingt. Verder: niet bijzonder, gewoon mooi. "This world was never meant for someone beautiful like you".
Plaats vorig jaar: 651
Wat: Lachwekkende-teksten-disco
Wanneer: 1978
Waarom: Een cover van een jaren '60-liedje van een acteur genaamd Richard Harris (ik heb geen verstand van acteurs, dus weet niet hoe bekend ie is). Gezongen door de Queen of Disco, geproduceerd door de grootste discoproducer: Giorgio Moroder. Het begint rustig, maar het wordt een echte discoknaller. Ik vind het echt geweldig hoe ze altijd zo dramatisch zingt dat haar taart in de regen staat, en ze hem niet meer opnieuw kan bakken omdat ze geen recept heeft. De rest van de tekst is ook zo lekker vaag. Qua zang en instrumenteel is het geweldig, en ik vind hem eigenlijk stukken leuker dan het origineel. Er is best goede disco, zeker de door Moroder (of door Chic) geproduceerde dingen.
Plaats vorig jaar: 1224
Wat: One-hit-wonder
Wanneer: 1979
Waarom: Ik heb altijd wel een beetje een zwak voor one-hit-wonders. Het is ook wel een beetje intrigerend, een hit en je hoort er nooit meer wat van. Je hebt artiesten die dan net te alternatief zijn in de rest van hun oeuvre (Nick Cave, Lou Reed), maar ook artiesten van wie je écht niks meer hoort. Dat geldt bijvoorbeeld voor Duncan Browne, terwijl dit toch een ontzettend goed nummer is. Erg sterk opgebouwd, meeslepend, sfeervol. Eenmalige inspiratie ofzo?
Plaats vorig jaar: 734
Wat: Blue-eyed-soul
Wanneer: 1968
Waarom: Dusty Springfield heeft wat mij betreft één van de mooiste stemmen ooit! Daarmee komt ze dicht in de buurt van Roberta Flack. Dat geeft al haar muziek zo ontzettend veel meerwaarde, ik ben echt verliefd op haar stem. Dit is één van al haar mooie nummers, en typisch jaren '60 qua arrangement. Wel een erg mooi liedje, maar al zou ze een matig liedje zingen, was het nog mooi.
Plaats vorig jaar: 817
Wat: En weer een fijne zangeres
Wanneer: 1976
Waarom: En nog zo'n geweldige zangeres, hoewel net iets minder geweldig: Stevie Nicks. Meeste van Fleetwood Mac vind ik niet heel bijzonder, behalve de liedjes geschreven en/of gezongen door Stevie. Het was ook nog een mooie vrouw, wat wil je nog meer? Ze heeft zo'n fijn rauw randje aan haar stem. Verder is dit gewoon een erg fijne meezinger, die goed wordt voorgestuwd door de ritmesectie.
Plaats vorig jaar: -
Wat: Meidengroepje!
Wanneer: 1968
Waarom: Degenen die me kennen weten dat ik een zwak heb voor meidengroepjes. In de jaren '60 had je een hoop leuke daarvan, waaronder deze Flirtations. Een leuk gezongen vrolijk liedje, erg fijn arrangement, die blazers in het nummer werken perfect. Hier word ik nou blij van!
Plaats vorig jaar: -
Wat: Kippenvel-ballad
Wanneer: 1987
Waarom: Ik was oprecht verbaasd toen ik erachter kwam dat dit vorig jaar niet in de lijst stond. Het was een grote (nummer 1) hit, het wordt nog regelmatig op de radio gedraaid, en het is zo ont-zet-tend mooi. George Michael wordt vaak nogal geassocieerd met foute muziek, maar het is een geweldige zangeres, en heeft ook hele mooie nummers geschreven. Dit is misschien wel zijn mooiste, zijn zang weet me te raken, en het moment dat dat koortje erin komt in het refrein is altijd een kippenvelmoment.
Plaats vorig jaar: -
Wat: Energie-boost!
Wanneer: 1990
Waarom: Eigenlijk heb ik dit nummer dit jaar pas echt ontdekt, ik geloof door een andere toplijst op de radio. Daar stond ie wel in, helaas niet in de top 2000, dus daar moet verandering in komen. Want wat een energie zit er in dit nummer. Die mondharmonica in het nummer is geweldig, het gitaarspel is zo funky als wat, het nummer is ontzettend dansbaar, hoewel ik dat nooit probeer. Ik maak wel enigszins wat vage bewegingen, maargoed, laten we het daar niet over hebben. Als ik dit nummer hoor, moet het volume op z'n hardst. Hun bekende Need You Tonight is leuk, dit is ge-wel-dig. Onterecht dus dat die er wel instaat, en deze niet.
Tot nu toe het enige nummer van na '89 dat erin staat, wat meer over de stemmogelijkheden dan over mij zegt. De jaren '90 is namelijk mijn favoriete decennium, en ook in de jaren '00 heb ik ontzettend veel favorieten, maar Radio 2 schiet daar tekort door uit die decennia alleen maar het slechtste stembaar te maken. Helaas... Ik heb nu zelfs opvallend veel jaren '70-muziek terwijl dat eigenlijk mijn minst favoriete decennium is. Maar omdat 60 nummers vrij veel is, heb ik besloten het in twee delen te doen, dus er komt (waarschijnlijk morgen) nog een post met de andere dertig. Wordt vervolgd...
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenBen nu bij McArthur Park, en omdat je nu toch nog afwezig bent op msn wilde ik (voor ik het vergeet xD) ff zeggen: Richard Harris is (was...) Albus Dumbledore!
BeantwoordenVerwijderenOk eerlijk gezegd wist ik dat ook niet direct en moest ik het even opzoeken, maar wist dat ik die naam kende... xD
(Me accountding deed raar, nu klopt ie weer xD)