#88: Nelly Furtado - Loose

Dat ik een liefhebber van Nelly's muziek ben, mag duidelijk zijn, en zeker dat ik haar tweede album Folklore een fantastisch album vind. Dit album is echter enigszins een stijlverandering... en niet zomaar een. Het is een schaamteloze knieval voor de commercie. Nelly is hier niet meer haarzelf, en dat is erg jammer. Waarom dat is? Ik weet het niet precies, haar tweede album verkocht dan wel stukken minder dan haar debuut, het verkocht alsnog veel meer dan veel artiesten zouden hopen dat hun albums verkopen. Met Loose lijkt ze er op uit te zijn om grote hits te scoren, wat haar dan ook lukt. Misschien dacht ze: eerst geld binnenhalen, en dan doen wat ik zelf leuk vind. Hoe dan ook, wat deed ze? Ze haalde Timbaland erbij (een garantie voor succes) en ze ging zich heel sexy gedragen (al ging ze nog niet zo ver dat ze d'r muziek daadwerkelijk verkocht met d'r lichaam). Ze deed zich voor als een femme fatale, een mannenverslinder, en, het moet gezegd worden, ze zag er niet verkeerd uit in de clips. Als 14-jarig jongetje ging mijn puberhart daar uiteraard sneller van kloppen. Nu kan ik het echter allemaal wel wat meer relativeren. ;)

Hoe dan ook, deze carrièremove had twee kanten. Aan de ene kant had je het grote mainstreamsucces. Loose is verreweg haar meest verkochte album, een ook de singles deden het echt geweldig. Aan de andere kant had je echter de mensen die al Furtado-liefhebber waren, en dit als iets heel slechts zagen. Met Timbaland samenwerken, dat kán toch niet?! En waar is dat leuke, vrolijke, exotische meisje gebleven? Nelly is geen sexy "maneater"! Afijn, ze verloor er dus ook wel een hoop mensen mee. Timbaland is dan ook wel een naam die door vele muziekliefhebbers uitgekotst wordt. Chris Cornell, een rockzanger die heel populair is in bepaalde kringen, bracht een paar jaar geleden een album uit dat geproduceerd werd door Timbaland. Al voor er een noot muziek van te horen was, stond het internet al vol met negatieve berichten: "heiligschennis!" en meer dingen in die trant. Alleen Cornell-fans lieten zich er overigens zo negatief uit... de Timbaland-fans hoorde je er niet over. Ik weet niet wat dat zegt, ik wil geen waardeoordeel uitspreken, maar opvallend is het wel.

Zelf vind ik dat Timbaland zeker tot de beste pop/R&B-producers van de afgelopen, pak 'm beet, 10 jaar hoort. Toevallig is ie ook één van de succesvolste, maar dat staat er wat mij betreft los van. Ik beoordeel artiesten op de muziek die ze uitbrengen, niet op de verkoopaantalllen. Timbaland maakt wat mij betreft vaak inventieve beats, die ook nog eens erg lekker klinken. Zo verwerkt hij in We Need a Resolution van wijlen Aaliyah oosterse muziek, evenals in Get Ur Freak On van Missy Elliott. Cry Me a River van Justin Timberlake begint met gregoriaans gezang, en hij heeft zelfs een bijzondere samenwerking met Björk (hele coole clip trouwens, gaat dat zien). Niet echt een doorsnee producer dus. Hij scoort dan wel de ene hit na de andere, dat doet ie zeker niet met doorsnee hitdeuntjes. Een bewonderenswaardige producer dus.s

2006 is misschien wel zijn succesvolste jaar geweest. Hij produceerde in dat jaar namelijk twee van de bestverkopende albums van het jaar (vrijwel) volledig. Futuresex/Lovesounds van Justin Timberlake en dus Loose van Nelly Furtado. Loose is duidelijk de betere van die twee, en dat is eigenlijk vooral te danken aan het feit dat Futuresex/Lovesounds te lang doorgaat met allemaal saaie ballads. De eerste helft van dat album is ook ijzersterk, en hoewel ik de singles toen niet heel erg kon waarderen; SexyBack vond ik maar vaag, en LoveStoned kwam zo ongeveer om het uur langs op TMF (dat was toch iets te veel), vind ik ze nu allemaal goed tot erg goed.

Maargoed, het ging om Loose. In eerste instantie was het ook jammer dat Nelly Furtado met Timbaland ging werken, want daardoor is het voor de helft meer een Timbaland-album geworden, en dat had ie met elk willekeurig zangeresje kunnen doen (dan had ik het ook zo goed gevonden). Ik had van Nelly liever een opvolger van Folklore gezien. Toch geldt dat niet helemaal, omdat Nelly toch ook wel d'r stempel drukt, op de andere helft van het album.

Nelly Furtado heeft in Nederland zeven top 40-hits gescoord met dit album, waarbij ze niet verbazingwekkend begon met de twee meest Timbaland-achtige nummers, die allebei over haar als een 'maneater' gaan; Maneater en Promiscuous dus. Het zijn twee ijzersterke Timbaland-beats dus wat dat betreft is er niks mis mee, maar het zijn niet echt Furtado-nummers. Het zal geen verrassing zijn dat het allebei grote hits werden. Ik kan me verder wel voorstellen dat niet iedereen hier zoveel mee heeft, zeker de Furtado-fans.

Vervolgens kwam haar grootste hit, All Good Things (Come to an End), maar daar heb ik zelf dan weer erg weinig mee. Wellicht te vaak gehoord, maar het laat me echt volledig koud. De volgende single werd ook een gigantische hit: Say It Right. Wat mij betreft een fantastisch nummer, en eigenlijk is dat voor een heel groot deel aan de prachtige Timbaland-productie te danken. Als liedje stelt het weinig voor, en als ze het akoestisch zou brengen, zou het volledig door de mand vallen. Dit is echter Timbaland op z'n hoogtepunt voor mij... ik hoorde het eens op de radio, en ineens viel het kwartje: wat een geweldig nummer. Die percussie in combinatie met die sfeervolle synths op de achtergrond. Het moment dat die percussie en synths invallen, zo rond 0:18 is dan ook prachtig. Productioneel is dit gewoon ontzettend goed, er zit echt heel veel in, en dat tilt het nummer echt helemaal naar een hoger plan. Erg knap van Timbaland.

De single daarna, Te Besqué, heb ik ook niet zoveel mee. Het is een duet met Juanes, en dat is dan ook een zanger die me gestolen kan worden. La Camisa Negra is, toen het een hit was, écht kapotgedraaid. Dat nummer heb ik toen zoveel gehoord, dat ik het voor de rest van m'n leven genoeg heb gehoord, en wat ik verder van die beste man heb gehoord, klinkt eigenlijk wel ongeveer hetzelfde. Of het aan hem ligt dat ik dit niet waardeer? Deels waarschijnlijk, vind het gewoon niet zo bijzonder.

Gelukkig werd daarna Do It uitgebracht als single, een heel fijn feelgood-nummer voor mij. Vrolijke beat, vrolijke geluidjes, vrolijke melodieën, gewoon erg vrolijk. Ik vond het toentertijd de leukste van de hits, en daar ben ik wel van teruggekomen, maar het blijft gewoon een erg leuk liedje. De laatste hit van het album was de prachtige ballad In God's Hands. Net als Try een nummer over het verbreken van een relatie, blijkbaar heeft Nelly daar enige ervaring mee. Het nummer komt erg oprecht op me over, en Nelly weet me weer eens te raken door prachtig de mooie tekst te zingen. Gewoon een erg mooi liedje, misschien wel de mooiste van het album. In ieder geval het nummer wat het dichts bij Nelly staat van het album, vermoed ik.

Met de zeven hits hebben we meer dan de helft van het album al gehad. De andere vijf zijn ook wel de moeite waard, want een slecht nummer vind ik er niet opstaan, maar er steken er duidelijk twee bovenuit. De eerste daarvan is de ballad Showtime, een nummer dat ik eigenlijk pas echt ben gaan waarderen door deze live-uitvoering. Erg mooi gedaan

No Hay Igual is een wat drukker nummer, met vrij drukke percussie, en Nelly Furtado die haar (Portugese?) teksten zowat rapt. Door die percussie klinkt het nummer wel vrij exotisch, en vind ik het toch heel erg bij Nelly Furtado passen. Ook dit nummer kwam op de live-dvd erg goed tot zijn recht, met ook heel actieve danseressen (respect! die moeten echt kapot zijn aan het eind van zo'n show...). Het is eigenlijk een soort betere versie van het nummer Fresh Off the Boat van het vorige (verder veel betere) album.

Die live-dvd is trouwens sowieso erg de moeite waard, veel nummers komen nog beter uit de verf, en Nelly lijkt het echt erg naar d'r zin te hebben. De muzikanten doen het erg goed, de dansers en danseressen dus ook. En ze doet nog een erg mooie cover, en wel van de megahit Gnarls Barkley - Crazy, die ze nog weet te overtreffen ook. Nou heb ik nooit zoveel gehad met dat nummer (ondanks dat de geweldige Danger Mouse erachter zit), maar in haar versie vind ik hem erg mooi, dus die wil ik jullie niet onthouden: