Slowdive - Machine Gun

In m'n vorige bericht had ik het erover hoe erg ik van dromerige muziek hou. Daar wou ik dan ook nog even op doorgaan. Een band die heel dromerige en dus heel mooie muziek maakt, is Slowdive. Ik ken alleen nog het album Souvlaki, maar ik was al meteen verkocht bij de eerste keer dat ik er naar luisterde. Heerlijk wegdromen, prachtige zang, mooie tekst erbij.  Wat wil je nog meer? :)
Ik hou ontzettend van die langzame, meeslepende melodieën, en die traag voortstuwende instrumentatie. Er zullen wel een hoop mensen zijn die er bij in slaap vallen en het ongelofelijk saai vinden, maar ik vind het prachtig!

Goldfrapp - Utopia

Ik heb een vrij gevarieerde muzieksmaak (al zeg ik het zelf), maar er zijn een aantal dingen waar ik vooral erg van hou in muziek. Een voorbeeld daarvan is harmonie, vooral in de zang (voorbeeld). Een ander voorbeeld is emotie. Whitney Houston, Mariah Carey en dergelijke zijn technisch gezien perfecte zangeressen, maar ik hoor er geen enkele emotie in. Vergelijk bijvoorbeeld eens dit nummer en de cover van Whitney Houston. Whitney haalt alles uit de kast, wat er alleen maar voor zorgt dat het belachelijk over de top wordt (wat een gekweel vanaf 3:10). Een perfect voorbeeld van emotionele zang die me diep weet te raken is dit. (en natuurlijk Roberta maar die is al vaak genoeg aan bod gekomen)

Sfeer is ook iets waar ik ontzettend veel van hou. Er zijn echter heel veel soorten sferen te bedenken. Waar ik persoonlijk ontzettend van hou is heel dromerige muziek. Daar kan je alle kanten mee op, maar een dromerige sfeer is bij mij vrijwel altijd raak. Het nummer van vandaag is daar een voorbeeld van. Niet eens één van m'n absolute favorieten, maar zoals ik al zei: dromerig doet het bijna altijd wel goed. Alison Goldfrapp heeft er ook de perfecte stem voor, en hoewel misschien lichtjes over de top, is dit wel één van de mooiste nummers van het duo (als is A&E ook geweldig!).

Split Enz - Message to My Girl

Als Paul McCartney de koning is in de wereld van de perfecte popliedjes, dan is Neil Finn toch zeker wel de kroonprins. "Neil Finn? Wie?" De zanger van Crowded House, die twee wereldhits op zijn naam heeft staan. Twee nummers die iedereen weleens heeft gehoord, namelijk het prachtige en niet kapot te draaien Don't Dream It's Over en het aardige maar helaas wel volledig kapot gedraaide Weather With You. De man heeft echter nog nog veel meer poppareltjes geschreven dan alleen Don't Dream It's Over. Weliswaar is het muziek zonder ook maar enig scherp randje, waar geen buil aan te vallen is, en eigenlijk ontzettend veilig. Neil komt er echter mee weg omdat hij zulke prachtige melodieën kan bedenken. Tel daarbij op zijn mooie stem, en de prima teksten, en daar komt uit dat ik eigenlijk al vanaf dag één verliefd was op de muziek van Crowded House. Die liefde is enigszins bekoeld, maar draag ik nog steeds een heel warm hart toe.

Nou vraag je je misschien af wat dat met een nummer van ene Split Enz te maken heeft. Split Enz is de band die zijn broer Tim (zelf bekend van zijn hitje Fraction Too Much Friction) in 1971 oprichtte. Neil kwam in 1977 ook bij die band, en doet dus mee vanaf het derde album van Split Enz. Op het vierde album begint ie voor het eerst wat mee te schrijven aan liedjes met zijn broer, en op het vijfde album heeft hij drie nummers (alleen) geschreven. Je kan dus een mooie ontwikkeling zien. Het nummer Message To My Girl is ook door Neil Finn geschreven en is van het achtste en één na laatste album van Split Enz. Vlak na de split (haha, flauw hoor) van Split Enz zou Neil Finn zijn eigen band, Crowded House, oprichten en daar dus al vrijwel meteen met Don't Dream It's Over wereldberoemd mee worden Message To My Girl werd echter ook al een grote hit, en dat is niet onlogisch, want het is weer zo'n perfect popliedje als we van Neil gewend zijn. Het doet wat meer jaren 80 aan dan de muziek van Crowded House, maar dat is niet erg, want de synthesizers passen erg mooi in het liedje. Tekstueel is het een erg mooi liefdesliedje: "It's no new year's resolution, it's more than that". :)

Als mijn toenmallige vrienden zich toen niet zomaar ineens heel erg down had gevoeld, zou ik ze live hebben gezien, maar helaas... ik hoop dat ik die kans nog eens krijg, want ondanks dat hun laatste twee albums niet van het oude niveau zijn, behoort Crowded House (ook ondanks de nogal stomme bandnaam...) absoluut tot mijn favoriete bands. Overigens is de band in 1996 uit elkaar gegaan (op hun hoogtepunt gestopt, want wat toen hun laatste album was, is nog steeds de mooiste...), en zijn ze weer bij elkaar gekomen in 2006, zonder de drummer Paul Hester. Hij had een jaar eerder namelijk zelfmoord gepleegd, en blijkbaar (of is het toeval?) was dit een stimulans voor de andere twee mannen om weer samen muziek te gaan maken. Erg leuk, zeker omdat ze ook weer optreden, maar ik blijf toch teruggrijpen naar hun oudere albums. Together Alone, na Revolver van The Beatles misschien wel het ultieme popalbum.

Ayọ - Slow Slow (Run Run)

Ayọ (ja, dat puntje onder de o hoort zo, maar voor het gemak laat ik hem vanaf nu maar weg) is een Duitse zangeres van Nigeriaanse afkomst. Het lijkt nu wel alsof ik veel meer naar zangeressen luister, maar dat is niet eens waar. In ieder geval is het een heel erg zomers en vrolijk nummer, iets dat ik wel kan gebruiken. Gisteravond ging ik een nummer van Joy Division luisteren, en dat werd me te veel. Ik denk dus dat ik er zometeen maar mijn Madness-platen en mijn Ayo-cd erbij pak (maar dan moet ik wel het prachtige Better Days skippen). Geweldige, effectieve instrumentatie met Ayo's stem die er perfect bijpast. Typisch zo'n nummer waarbij je hoofd automatisch heen en weer gaat. En nog een geweldig einde met een gospelkoor!

En wil je een andere kant van Ayo horen, zoek dan Better Days eens op! Mij zou het nu waarschijnlijk weer iets te veel worden, maar het is een prachtige emotionele ballad, waar heel erg naar voren komt hoe mooi haar stem eigenlijk is. Zeer de moeite waard!

Janis Ian - At Seventeen

Kringloopwinkels zijn geweldig! Je kan er namelijk supergoedkoop mooie LP's krijgen. Zo ben ik laatst weer eens twee kringloopwinkels afgegaan, en heb ik weer wat mooie dingen gescoord. Het leuke eraan is ook dat je voor zo weinig geld makkelijk wat dingen kan gokken. Janis Ian kende ik alleen van naam, en had ik goede dingen over gehoord. Er lagen twee platen van haar, 1,50 per stuk, en ik dacht: ach, waarom ook niet? Dus meegenomen, en het bleek een erg goede gok! Ik moet het nog wat beter beluisteren, maar dit nummer bleek ik al te kennen, en zie ik nu pas echt van in hoe mooi het is!

Wat een prachtige stem heeft deze Janis Ian namelijk. En wat een mooi liedje heeft ze geschreven! Mooie tekst ook. Ook de rest klonk al erg mooi, dus ik ben erg blij met deze aankoop en ik kom nog erg vaak bij kringloopwinkels, denk ik.